14 januari 2022 Duurzaam Nieuws: Milieudefensie wil top klimaatvervuilers voor de rechter dagen

14 januari 2022 Change Inc: Boerschappen zoekt duizenden nieuwe mede-eigenaren

13 januari 2022 Stichting Dorpsraad Wijk aan Zee wint bezwaar tegen verleende vergunning Tata Steel

13 januari 2022 Groen Kennisnet: Tijd en geld nodig voor biologische bomen

13 januari 2022 Medemblik: Aanplant nieuw bos met 26.000 bomen

12 januari 2022 WUR: We moeten veel zuiniger met onze grondstoffen omgaan

12 januari 2022 Limburgs Landschap gaat bos Landgoed Arcen klimaatbestendig maken

11 januari 2022 Nature Today: Pestvogel- de meest geliefde wintergast

11 januari 2022 IVN nieuwsbrief

10 januari 2022 Universiteit Leiden: Plantaardig eten kan dubbele CO2-winst opeleveren

9 januari 2022 Omroep Gld: Merels zijn overal, maar onderzoekers maken zich zorgen

In 1979 onderzochten de Amerikaanse ecologen Gordon Orians en David Rhoades hoe bomen zich tegen de vraat door rupsen zouden verdedigen. Ze zetten de rupsen daarvoor uit op wilgen en elzen. Al snel zagen ze dat de rupsen eetlust verloren, verzwakten en zich niet meer konden verweren tegen kou en bacteriën. Uit analyse van de bladeren bleek, dat de bomen in betrekkelijk korte tijd een chemische cocktail aan afweerstoffen hadden verhoogd. Om de rupsen te laten herstellen voor verder onderzoek zetten zij de diertjes op andere bomen, honderden meters van de onderzoekslocatie verwijderd. Maar de rupsen herstelden niet. Het ging van kwaad tot erger. Na analyse van de bladeren bleek, dat ook deze verhoogde gifstoffen bevatten. Hoe kan dat? De wetenschappers vermoedden dat dit alleen mogelijk kon zijn als de bomen elkaar op één of andere manier zouden waarschuwen. En dat waarschuwingssignaal zou door de lucht moeten gaan, want de afstand tussen de locaties was te groot om het via de wortels te doen.

Lees hier het nieuwste blog van Wim Vlekken

14 januari 2022 Duurzaam Nieuws: Milieudefensie wil top klimaatvervuilers voor de rechter dagen

14 januari 2022 Change Inc: Boerschappen zoekt duizenden nieuwe mede-eigenaren

13 januari 2022 Stichting Dorpsraad Wijk aan Zee wint bezwaar tegen verleende vergunning Tata Steel

13 januari 2022 Groen Kennisnet: Tijd en geld nodig voor biologische bomen

13 januari 2022 Medemblik: Aanplant nieuw bos met 26.000 bomen

12 januari 2022 WUR: We moeten veel zuiniger met onze grondstoffen omgaan

12 januari 2022 Limburgs Landschap gaat bos Landgoed Arcen klimaatbestendig maken

11 januari 2022 Nature Today: Pestvogel- de meest geliefde wintergast

11 januari 2022 IVN nieuwsbrief

10 januari 2022 Universiteit Leiden: Plantaardig eten kan dubbele CO2-winst opeleveren

9 januari 2022 Omroep Gld: Merels zijn overal, maar onderzoekers maken zich zorgen

In 1979 onderzochten de Amerikaanse ecologen Gordon Orians en David Rhoades hoe bomen zich tegen de vraat door rupsen zouden verdedigen. Ze zetten de rupsen daarvoor uit op wilgen en elzen. Al snel zagen ze dat de rupsen eetlust verloren, verzwakten en zich niet meer konden verweren tegen kou en bacteriën. Uit analyse van de bladeren bleek, dat de bomen in betrekkelijk korte tijd een chemische cocktail aan afweerstoffen hadden verhoogd. Om de rupsen te laten herstellen voor verder onderzoek zetten zij de diertjes op andere bomen, honderden meters van de onderzoekslocatie verwijderd. Maar de rupsen herstelden niet. Het ging van kwaad tot erger. Na analyse van de bladeren bleek, dat ook deze verhoogde gifstoffen bevatten. Hoe kan dat? De wetenschappers vermoedden dat dit alleen mogelijk kon zijn als de bomen elkaar op één of andere manier zouden waarschuwen. En dat waarschuwingssignaal zou door de lucht moeten gaan, want de afstand tussen de locaties was te groot om het via de wortels te doen.

Lees hier het nieuwste blog van Wim Vlekken