We kennen de Prunus serotina (Amerikaanse vogelkers) als een invasieve soort, die bestreden moet worden. Hij overwoekert de inheemse vogelkers (Prunus padus) en dat willen we niet. Dus zagen we ze om en trekken jonge boompjes uit de grond. Maar nu blijkt dat we daarmee de evolutie tegenwerken. Inmiddels leven zo'n 64 insectensoorten op de Amerikaanse vogelkers. Dat is bijna dubbel zoveel als bij de gewone vogelkers.
Door de Amerikaanse vogelkers uit te roeien, wat trouwens nooit meer helemaal zal lukken, werken we de ontwikkeling in de insectenwereld tegen. Deze insecten passen zich aan de afweer van de Amerikaanse vogelkers (bijzondere blauwzuur-mix) aan.
Enkele voorbeelden, die wetenschappers nader onderzocht hebben:
De stippelmot die de gewone vogelkers aantast lijkt zich ook op invasieve de collega te richten. Het bladhaantje en een soort struikhaantje die normaal gesproken van lijsterbes leven, richten zich nu ook op de Amerikaan. Ook de kersenpitkever heeft de Amerikaanse vogelkers ontdekt.
Uit DNA onderzoek blijkt dat deze insecten zich genetisch aanpassen waardoor ze de natuurlijke afweer van Amerikaanse vogelkers kunnen doorbreken. Door de plant te rigoureus te bestrijden werken wij mensen dit natuurlijke proces tegen.
Tja, als je even geduld hebt lost de natuur haar eigen problemen op.