Stichting Groen Weert teleurgesteld en bezorgd over de uitspraak van rechter
geplaatst 8-12-2024
Gemeente Weert faciliteert moleneigenaren door watercipres te laten kappen.
Zal de molen vaker draaien na de kap van de watercipres? We zullen het over een jaar eens navragen bij de gemeente.
De bestuursrechter heeft er de maximale termijn van 6 weken over gedaan om tot haar beslissing te komen. Uiteindelijk oordeelde de rechtbank dat de gemeente heeft gekozen voor het belang van de molen boven dat van de boom. Formeel mag de gemeente die beslissing nemen en daarom is de gemeente in het gelijk gesteld en mag de watercipres worden gekapt.
Deze uitspraak was natuurlijk een teleurstelling voor ons, en geeft reden tot zorg voor de toekomst.
|
Wij hebben een uitvoerig pleidooi gehouden aan het begin van, en ook tijdens, de rechtszitting. Daarvan zien we in het beschreven vonnis weinig terug.
Het is goed voor de conditie van een molen om met enige regelmaat te draaien. En bovendien is dat mooi om te zien.
We hebben erop gewezen dat de Wilhelmus Hubertusmolen geen molensteen aandrijft en mede daarom bij weinig wind al kan draaien. Sterker nog: de molen dient veelal actief te worden geremd via de wieken om het draaien te kunnen beheersen. Dus ook mét de boom naast de molen is de windvang meer dan voldoende.
Het gaat dus niet om een tegenstelling: óf het belang van de molen óf van de boom. Die twee kunnen letterlijk prima naast elkaar bestaan.
Daarom kunnen wij weinig begrip opbrengen voor de motivatie van de rechtbank.
Waar wij met grote nadruk op hebben gewezen is bomenkap in het vermeende kader van het molenconvenant. Het molenconvenant is geen wet maar een overeenkomst van de gemeente met de Molenstichting. Als binnen 500m (!) van een molen wordt gebouwd, kan dat afname van windvang tot gevolg hebben. Om daarvoor te ‘compenseren’ worden volwassen bomen opgeofferd. Het maakt daarbij niet uit of die molen draai- of maalvaardig is. Het mag zelfs een ruïne zijn.
De term compenseren komt overigens in het molenconvenant niet voor. Sterker nog: kappen van bomen staat niet in het convenant. Het is niet aan de orde; bestaande bomen worden gerespecteerd.
De uitspraak van de rechtbank gaat hieraan voorbij.
Met verwijzing naar het molenconvenant worden zelfs hele bouwplannen afgeblazen, zoals recent op het veld tegenover de molen. Maar met de enorme woningbouwopgave van de overheid kan een molenbiotoop niet het uitgangspunt en de bepalende factor zijn.
Bovendien moet de gemeente ervoor waken zichzelf klem te zetten. In bestemmingsplannen dienen daarom geen bindende regels te worden opgenomen over de molenbiotoop.
Molens zijn mooi en belangrijk als cultureel erfgoed. Ze moeten dan ook zeker behouden blijven. Daarnaast moet er nu eenmaal ook worden gebouwd. SGW is van mening dat het begrip molenbiotoop door de tijd is achterhaald en hard toe is aan herdefiniëring.
Zal de molen vaker draaien na de kap van de watercipres? We zullen het over een jaar eens navragen bij de gemeente.
De bestuursrechter heeft er de maximale termijn van 6 weken over gedaan om tot haar beslissing te komen. Uiteindelijk oordeelde de rechtbank dat de gemeente heeft gekozen voor het belang van de molen boven dat van de boom. Formeel mag de gemeente die beslissing nemen en daarom is de gemeente in het gelijk gesteld en mag de watercipres worden gekapt.Deze uitspraak was natuurlijk een teleurstelling voor ons, en geeft reden tot zorg voor de toekomst.
|
Wij hebben een uitvoerig pleidooi gehouden aan het begin van, en ook tijdens, de rechtszitting. Daarvan zien we in het beschreven vonnis weinig terug.
Het is goed voor de conditie van een molen om met enige regelmaat te draaien. En bovendien is dat mooi om te zien.
We hebben erop gewezen dat de Wilhelmus Hubertusmolen geen molensteen aandrijft en mede daarom bij weinig wind al kan draaien. Sterker nog: de molen dient veelal actief te worden geremd via de wieken om het draaien te kunnen beheersen. Dus ook mét de boom naast de molen is de windvang meer dan voldoende.
Het gaat dus niet om een tegenstelling: óf het belang van de molen óf van de boom. Die twee kunnen letterlijk prima naast elkaar bestaan.
Daarom kunnen wij weinig begrip opbrengen voor de motivatie van de rechtbank.
Waar wij met grote nadruk op hebben gewezen is bomenkap in het vermeende kader van het molenconvenant. Het molenconvenant is geen wet maar een overeenkomst van de gemeente met de Molenstichting. Als binnen 500m (!) van een molen wordt gebouwd, kan dat afname van windvang tot gevolg hebben. Om daarvoor te ‘compenseren’ worden volwassen bomen opgeofferd. Het maakt daarbij niet uit of die molen draai- of maalvaardig is. Het mag zelfs een ruïne zijn.
De term compenseren komt overigens in het molenconvenant niet voor. Sterker nog: kappen van bomen staat niet in het convenant. Het is niet aan de orde; bestaande bomen worden gerespecteerd.
De uitspraak van de rechtbank gaat hieraan voorbij.
Met verwijzing naar het molenconvenant worden zelfs hele bouwplannen afgeblazen, zoals recent op het veld tegenover de molen. Maar met de enorme woningbouwopgave van de overheid kan een molenbiotoop niet het uitgangspunt en de bepalende factor zijn.
Bovendien moet de gemeente ervoor waken zichzelf klem te zetten. In bestemmingsplannen dienen daarom geen bindende regels te worden opgenomen over de molenbiotoop.
Molens zijn mooi en belangrijk als cultureel erfgoed. Ze moeten dan ook zeker behouden blijven. Daarnaast moet er nu eenmaal ook worden gebouwd. SGW is van mening dat het begrip molenbiotoop door de tijd is achterhaald en hard toe is aan herdefiniëring.
Zal de molen vaker draaien na de kap van de watercipres? We zullen het over een jaar eens navragen bij de gemeente.